Όλα καλά είναι. Αλήθεια. Δεν θα έπρεπε να έχω παράπονο. Κι όμως αγαπητοί μου συγκάτοικοι. Το σύστημα βαράει κόκκινο! Είμαι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και δεν μπορώ να το ελέγξω. Help! Τι να κάνω; Δεν είναι τόσο εύκολο να περιοριστεί το φαινόμενο. Προσπαθώ. Αλήθεια, το προσπαθώ. Αλλά το μόνο που καταφέρνω είναι, κάθε φορά που περνάω πραγματικά καλά, την αμέσως επόμενη στιγμή, με πιάνει κρίση. Ξεκινάει με άγχος, μια ανησυχία, μια ανασφάλεια. Αχ, αυτή η ανασφάλεια. Και δεν καταλαβαίνω. Η εξέλιξη μου έχει δείξει ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο σε αυτή τη ζωή και τίποτα δεν μας χαρίζεται. Πάντα πρέπει να προσπαθείς. Πάντα να είσαι έτοιμη για νέες περιπέτειες. Μα φτάνει ένα σημείο που λες ότι τώρα θέλω να ηρεμήσω, να χαλαρώσω και να το απολαύσω βρε αδελφέ. Αλλά όχι! Πότε θα καταλάβω τον εαυτό μου επιτέλους; Είμαι άνθρωπος της οργάνωσης, θέλω να πατάω γερά και στα δυο μου πόδια και να αισθάνομαι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σιγουριά. Τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Καλά, το επαγγελματικό το βγάζω απ' έξω προς το παρόν, είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Και να΄μαι λοιπόν, να πετάω στα σύννεφα. Πως μπορείς να ευχαριστηθείς αυτή την πτήση, με τον φόβο της ανώμαλης προσγείωσης; Το χω ξαναπάθει. Αυτό βέβαια ήταν ελεύθερη πτώση. Αλλά το διάλεξα εγώ. Τώρα, ο φόβος μου έγκειται στο ο,τι μπορεί να το διαλέξει κάποιος άλλος; Και τα παίρνω ακόμα περισσότερο που αυτός ο άλλος, ο οποιοσδήποτε άλλος, έχει τέτοια "εξουσία" πάνω μου. Στο θέμα μας. Πως αποβάλλεται αυτό το συναίσθημα; Όσο πιο καλά περνάω, τόσο πιο πολύ φοβάμαι. Μα θα μου πεις, λογικό δεν είναι; Αν δεν περνούσες καλά, δεν θα φοβόσουν! Τι είχαμε, τι χάσαμε. Ναι. Αλλά... Οι άνθρωποι αγχώνονται όταν τα πράγματα δεν είναι καλά. Όχι όταν είναι. Ε; Χμμμ....
Συμπέρασμα: επιλέγουμε τις χαμηλές πτήσεις, προκειμένου να είναι ομαλότερη η πτώση; Εγώ όχι. Πετάω ψηλά. Και θα συνεχίσω να πετάω. Κι ας πέσω. Θα είναι τόσο ωραίο το ταξίδι που στο τέλος αυτό θα μείνει. Και που ξέρεις; Μπορεί να προσγειωθώ και στα μαλακά. Οι χαμηλές πτήσεις δεν είναι για μένα. Αν είναι να μην έχω και τα δυο μου πόδια στη γη, τότε προτιμώ να βρίσκομαι ψηλά. I' ll take my chances. Κρίση ήταν και πέρασε.
No comments:
Post a Comment