Βουρρρρ!

Τι να πει κανείς; Έρχονται στιγμές στη ζωή που οι καταστάσεις δεν σου επιτρέπουν να ασχοληθείς με κάποια θέματά σου όπως εσύ θα ήθελες. Και αντ' αυτού, εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε μέλη της οικογένειάς σου, σε φίλους, σε κάποιον τέλος πάντων διαθέσιμο. Όχι πως εκείνοι δεν έχουν όλη την καλή διάθεση να σε εξυπηρετήσουν, αλλά τελικά καταλήγω ότι τις περισσότερες φορές είναι καλύτερο να παίρνεις το θέμα πάνω σου. Και ίσως καταφέρεις και το λύσεις. Τις τελευταίες μέρες είχε προκύψει ένα θέμα με ένα προσωπικό μου αντικείμενο, το οποίο έπρεπε να λυθεί από τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο της εταιρίας. Ο υπάλληλος εκεί - ως άλλος καρδινάλιος - με ενημέρωσε ότι το service λειτουργεί Δευτέρα ως Παρασκευή 10 - 16. Για ποιούς; Για τους αργόσχολους; Για τους άνεργους; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι οι αργόσχολοι και οι άνεργοι μπορούν να να φέρουν τα αντικείμενα που εσύ εμπορεύεσαι; Προς Θεού. Μην νομίζετε ότι εγώ μπορώ! Δώρακι κουμπαριάς. Τέλος πάντων. Το θέμα μας είναι απλό. Στέλνεις το εμπόρευμα στον νόμιμο αντιπρόσωπό του για να το επιδιορθώσει και εκείνος το κάνει χειρότερο. Εδώ είναι η στιγμή που λες, το παίρνω επάνω μου. Έτσι και έκανα σήμερα η καλή σου. Αλλά πλέον με πολλά νεύρα. Πως λες ότι μαζεύεις όλα τα νεύρα του μήνα και τα πληρώνει ένας συγκεκριμένος; Αυτό! Αλλά το χάρηκα. Τουλάχιστον έκανα την δουλειά μου. Λέμε τώρα.