Ίσως τελικά οι άνθρωποι που λένε ότι προτιμούν το καλοκαίρι από τον χειμώνα να έχουν ένα δίκιο... Στο κάτω-κάτω, όσο ζέστη και να κάνει το καλοκαίρι, δεν εμποδίζει κανέναν να μετακινηθεί και να κάνει τις δουλειές του! Ο χειμώνας είναι διαφορετικός: σου κάνει μια μέρα σαν την σημερινή και βγάζει τον καλά κρυμμένο παραπονιάρικο εαυτό σου στο προσκήνιο, έτοιμο για νέες περιπέτειες! Η οδοντίατρός μου λέει ότι αν δεν παραπονεθείς όταν βρέχει, τότε γενικά δεν είσαι φαν του παραπόνου και της γκρίνιας...
Τώρα που το καλοσκέφτομαι, εγώ παράπονο δεν έχω. Η βροχή, τα έντονα καιρικά φαινόμενα, το χιόνι, οι ισχυροί βοριάδες και όλοι αυτοί οι όροι που χρησιμοποιούμε όλοι πλέον ως σωστοί και επαγγελματίες μετεωρολόγοι, μου έχουν χαρίσει απίστευτες στιγμές γέλιου, απόγνωσης και υστερίας - όλα αυτά συγχρόνως. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια μέρα πριν από 2 χρόνια περίπου, όπου μέσα σε 1 ώρα έζησα περιστατικά που έκαναν τις κολλητές μου να γελάνε 1 βδομάδα ολόκληρη... Και τώρα δηλαδή, αν το διαβάζουν, πάλι γελάνε, είμαι σίγουρη! Άλλωστε, δεν είναι λίγο να βρίσκεσαι στον δρόμο την στιγμή που ο ουρανός τα δίνει όλα, ως άλλος μαέστρος στο βήμα του, με την όποια εξουσία του δίνουν οι μπαγκέτες (έτσι λέγονται?) που κρατά στα χέρια του και με μια κίνηση προς το μέρος μου, να σπάει την ομπρέλλα μου και να με αναγκάζει σε άλμα εις μήκος προκειμένου να ισορροπήσω μεταξύ του να γίνω λούτσα ή να με πατήσει αυτοκίνητο..... Ααχχχ... Ευτυχισμένες μέρες!!!
Από την άλλη, είμαι σε θέση να δηλώσω ότι μάλλον αυτός ο καιρός με κυνηγάει... Πως αλλιώς να εξηγήσω την μοίρα που με ήθελε να βρίσκομαι σε ξένη χώρα, χωρίς ομπρέλλα, στο δρόμο, κατά την διάρκεια της πιο καταστροφικής βροχής του έτους, η οποία και ανάγκασε γύρω στους 10.000 κατοίκους να ξεσπιτωθούν; Όχι, δεν έχω παράπονο.... Την αγαπάω την βροχή. Και όπως καταλάβαμε όλοι...με αγαπάει κι εκείνη!
Για να δούμε....
No comments:
Post a Comment