Δευτέρα, κάτι έχω...

Καλημέρα... Και καλή εβδομάδα και καλή μου αρχή, επίσημα πια...
Οι Δευτέρες μπορεί να μην είναι οι καλύτερες μέρες για δουλειά ή για δίαιτα, αλλά είναι σίγουρα καλές μέρες όταν ξεκινάει κάτι καινούργιο και αποφασίζεις να αφοσιωθείς σε αυτό, αφήνοντας στην άκρη τα όποια συναισθήματα σου προκαλεί η καθημερινότητα (η οποία τέτοιες μέρες βαράει κόκκινο!)...

Τέλος πάντων. Δεν είμαι σίγουρη για το πως θα "συντονίζω" τα νέα μου, ίσως είναι αρχή ακόμα.. Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να τα συντονίζω οπωσδήποτε, γιατί αν αρχίσω να μιλάω, μόνο εγώ θα βγάζω άκρη - άντε, και άλλος ένας!!!

Πέρασα ένα ήσυχο ΣΚ, γέμισα μπαταρίες από τις πολλές ώρες ύπνου, χόρτασα ανθρώπους, γέλασα, αγχώθηκα, στεναχωρήθηκα... Ανάμικτα συναισθήματα. Αλλά πάλι...έτσι δεν πρέπει να είναι ένα Σαββατοκύριακο? Να νιώθεις και να κάνεις πράγματα που τις καθημερινές δεν προλαβαίνεις ούτε να τα σκεφτείς? Ίσως αυτή η άποψη να θεωρηθεί επιχείρημα στην αντίληψη του "ζούμε για τα ΣΚ". Και τι σημαίνει αυτό? Ότι οι καθημερινές μας περνάνε απαρατήρητες, περιμένοντας να ζήσουμε κάποια πράγματα τις 2 ημέρες που μας έδωσαν για ξεκούραση. Δεν είναι έτσι. Εγώ αποφάσισα ότι πλέον θα ζω τις καθημερινές μου - είναι φοβερό το πόσα πράγματα μπορείς να ζήσεις τις καθημερινές - και θα αφήνω τα ΣΚ μου ως "συμπληρώματα" (διατροφής που λέμε) των καθημερινών μου πράξεων! Τι εννοώ? Θα βλέπω καθημερινά τους φίλους μου - και λίγο ακόμα το Σαββατοκύριακο -, θα βγαίνω καθημερινές - και λίγο ακόμα το ΣΚ -, θα κάνω ψώνια τις καθημερινές - και λίγο λιγότερο το ΣΚ γιατί δεν συμφέρει.... Όνειρα φθινοπωρινού πρωινού λέτε? Μπορεί. Αλλα τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει...και είμαι σε καλό δρόμο! Είμαι αρκετά μικρή για να μπω στην ρουτίνα και αρκετά μεγάλη για να αφήνομαι στις αποφάσεις άλλων... (είμαι κάπου στη μέση....!)

Το βάρυνα, ε?
Δεν πειράζει...Έτσι θα πάρετε και μια ιδέα για τη νέα σας συγκάτοικο...! (καλά, μην το δέσετε κιόλας...)

Καλημέρες λοιπόν και καλά κουράγια!