Ποιό μάτι μου παίζει;

Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι η Έκτη Αίσθηση είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες, μπορώ να πω ότι η έκτη αίσθηση είναι και μια από τις αγαπημένες μου αισθήσεις. Δεν ξέρω αν έχω κατανοήσει 100% την σημασία του όρου και τι ακριβώς έχει κάποιος με αναπτυγμένη έκτη αίσθηση - ίσως γιατί τελικά πιστεύω ότι όλοι την έχουμε, απλά κάποιοι δεν τις δίνουν σημασία και σε κάποιους έχει αποφασίσει από μόνη της να έχει σημασία...

Και τι εννοώ; Σε ποιόν δεν έχει τύχει να υμνεί ή να καταριέται την τύχη του, τις συγκυρίες, τη μέρα, ο,τι βρει μπροστά του, ακριβώς επειδή άλλαξε μια μέρα το μονοπάτι για την δουλειά και συνάντησε τυχαία κάποιον. Αποφάσισε να πάρει αυτοκίνητο να πάει κάπου και τράκαρε. Είπε σε κάποιον "χίλια χρόνια θα ζήσεις! Τώρα σε συζητούσα!".

Εγώ πλέον πιστεύω - ό,τι κι αν είναι αυτό που το προκαλεί, γιατί μπορεί να είναι και το ότι το δέχομαι ως γεγονός και γι'αυτό μου συμβαίνει - πως αυτό το συναίσθημα, πείτε το διαίσθηση, πείτε το έκτη αίσθηση, πείτε το απλά βλακεία, σε μένα πιάνει! Η φράση "παίζει το μάτι μου" για μένα κάθε άλλο παρά αδιάφορη είναι. Και ξέρω και ποιό μάτι είναι μάντης καλών και ποιό είναι μάντης κακών. Και μέχρι τώρα δεν έχω βγει λάθος. Μπορεί να ακούγομαι κάπως σε μερικούς και το καταλαβαίνω απόλυτα. Αν δεν σου συμβαίνει, είναι δύσκολο να το κατανοήσεις. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι τα "άσχημα" μου βγαίνουν πάντα. Τα "καλά" είτε συμβαίνουν εν αγνοία μου, είτε δεν είμαι σε θέση να καταλάβω ακόμα ότι είναι καλά....

Αλλά, ας μιλήσει η επιστήμη καλύτερα:

Διαίσθηση: υπόθεση του νου ή της καρδιάς;
Οι ερευνητές του HeartMath ανακάλυψαν ότι μπορούμε να έχουμε γνώση για ένα γεγονός, 5 έως 7 δευτερόλεπτα πριν αυτό συμβεί. Στην έρευνα τα άτομα που συμμετείχαν στα πειράματα έβλεπαν μια σειρά από εικόνες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν ειρηνικές και ήρεμες, όπως τοπία, δέντρα και χαριτωμένα ζωάκια. Κάποιες, λίγες εικόνες παρεμβάλλονταν στη σειρά που έδειχναν βίαιες ή γενικότερα έντονα συναισθηματικές σκηνές, όπως ατυχήματα, ματωμένα μαχαίρια, φόνους.
Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων τα άτομα που συμμετείχαν εξετάζονταν με μηχανήματα, που κατέγραφαν ψυχοσωματικές αντιδράσεις, όπως EEG (εγκεφαλικά κύματα), ECG (ηλεκτροκαρδιογράφημα), αλλαγές στην αναπνοή και το σφυγμό, ενδείξεις εκκρίσεων στο σώμα. Οι ενδείξεις παρουσίαζαν κάποια συναισθηματική αντίδραση των συμμετεχόντων 5 με 10 δευτερόλεπτα πριν την εμφάνιση της δυσάρεστης εικόνας.

Τα αποτελέσματα των πειραμάτων δείχνουν ότι η καρδιά λαμβάνει τη διαισθητική πληροφορία και αντιδρά σε αυτή. Οι σημαντικές αλλαγές στο ρυθμό των χτύπων της καρδιάς λίγο πριν την εμφάνιση των δυσάρεστων εικόνων, σηματοδοτούν αυτό το γεγονός σε σύγκριση με τον ήρεμο ρυθμό των χτύπων της καρδιάς, κατά τη διάρκεια θέασης των υπόλοιπων εικόνων. Το γεγονός ότι η καρδιά συμμετέχει στην αντίληψη μελλοντικών εξωγενών περιστάσεων είναι ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Η κλασσική επιστημονική θέαση θεωρεί τον εγκέφαλο ως μοναδικό πεδίο, στο οποίο γίνεται η επεξεργασία της πληροφορίας. Αυτή η μελέτη ανοίγει ένα νέο πεδίο έρευνας προς μια διαφορετική θέαση και κατανόηση της διαίσθησης και προτείνει ότι αυτή είναι μια πιο ευρεία διαδικασία, που εμπλέκει τουλάχιστον τον εγκέφαλο και την καρδιά σε μια μεταξύ τους στενή συνεργασία.
Ένα επίσης ενδιαφέρον αποτέλεσμα του πειράματος ήταν ότι υπήρξαν διαφορές στην λήψη της διαισθητικής πληροφορίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι γυναίκες φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στη λήψη της μελλοντικής συναισθηματικής πληροφορίας. Οι αντιδράσεις των γυναικών ήταν πιο έντονες από των ανδρών στη θέαση των ίδιων εικόνων. Ο καθηγητής McCraty εξηγεί ότι «με βάση αυτή και άλλες μελέτες, που προηγήθηκαν, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι όσο μεγαλύτερη είναι για το άτομο η συναισθηματική σημασία του μελλοντικού γεγονότος, τόσο πιο έντονη είναι η αντίδραση που καταγράφεται από τη λήψη της διαισθητικής πληροφορίας».

Συμπέρασμα: Καρδιά μου καημένη.....

Καλημέρα, και καλό μήνα να έχουμε. Με τα καλά του και τα άσχημά του.