Τα χάπια μου παίρνω, να κεράσω κάτι;;;

Οι ιστορίες γέλιου έρχονται, κατά κύριο λόγο, εκεί που δεν τις περιμένεις. Και λέω κατά κύριο λόγο, γιατί μερικές φορές, όταν γνωρίζεις τα δεδομένα, πας με τη σιγουριά ότι θα φτιάξεις κοιλιακούς. Το χτεσινό δεν το περίμενα. Και δεν μπορούσα να το δω να έρχεται... Και το λέω ως ιστορία γέλιου, γιατί για μένα, μόνο γέλιο θα μπορούσε να βγάλει!!!

Έχω κρυώσει που λέτε και έχω λίγο απ' όλα. Δεν έχω παράπονο. Και το συναχάκι μου, και το κεφαλάκι μου που είναι ζαλισμένο, και τον πυρετούλη μου, και τον λαιμούλη μου, και τη φωνούλα μου που χάνεται, και το μυαλό μου είναι θολό και το δικό σου πιο θολό, κλπ, κλπ.

Πετάγομαι, το λοιπόν, στο φαρμακείο για τις πρώτες βοήθειες. Ως γνωστόν, οι φαρμακοποιοί είναι οι γιατροί άμεσου ανάγκης... Μετά τις γνωστές διατυπώσεις, καλημέρα, έχω αυτό κι αυτό, μα μέσα στον Ιούνιο, απαπα, σιροπάκι, ναι, (εδώ έρχονται λεπτομέρειες περί της φύσης του βήχα που δεν σας αφορούν πιστεύω), ορίστε, 3 φορές τη μέρα, τόσο κάνει, (πόοοοοσοοο;;;), (τι πήρα πια), (τέλος πάντων, δεν θα το κάνω θέμα), ορίστε, τα ρέστα σας, καλημέρα, ευχαριστώ, (περαστικά;;; τί είναι αυτό;;; α, να με συγχωρείτε, η μαμά μου δεν μου την έχει μάθει αυτή τη λέξη). Όβερ. Και κάνω να φύγω.

Δύο βήματα μετά, με σταματάει με χαμόγελο μια νεαρή κυρία. Φαντάζομαι τι θέλει, δεν διανοούμαι τη συνέχεια. Είναι από εκείνες τις (κατά τα λοιπά) συμπαθέστατες νεαρές κυρίες που σκοπό έχουν να σε πιάσουν, να σε δειγματίσουν, να σου πουλήσουν τα προϊόντα της εταιρίας τους, τα οποία φυσικά και πωλούνται μόνο στα φαρμακεία, για τον λόγο αυτό δεν τις συναντάς, π.χ., σε διάσημα καταστήματα αναλόγου πυκνής συχνότητας με τα περίπτερα - μη σου πω και παραπάνω - στην πόλη μας. Πάρε διάλογο:

Κυρία: Κρέμα ημέρας χρησιμοποιείτε;;;;;;
Ανυποψίαστο θύμα: Ναι, μαζί με αντηλιακή.
Κυρία (δεν της άρεσε η απάντηση, νομίζω): Ααααα! Απ' ό,τι βλέπω, δεν πρέπει να είναι ενυδατική!
Ανυποψίαστο θύμα: (με το βλέμμα) ????????
Κυρία (τώρα που σε βρήκα, τώρα θα σε φάω): Ναι, βέβαιαααα.. Το δέρμα σας φαίνεται στεγνό!

Παρένθεση: έχει έρθει τόσο κοντά μου ενώ περιεργάζεται το "δέρμα" μου, που νομίζω ότι αν στρίψω το κεφάλι μου προς οιαδήποτε κατεύθυνση, θα βρούνε οι μύτες μας. Σημείωση: δεν είναι μεγάλη η μύτη μου! Συνεχίζω.

Ψιλο-υποψιασμένο θύμα: Ναι... (δεν προλαβαίνω να πω και πολλά, το λογύνδριο συνεχίζεται)
Κυρία: Και ξέρετε, τώρα το καλοκαίρι, το δέρμα μας με τον ιδρώτα αφυδατώνεται πολύ περισσότερο, καλή η αντηλιακή, αλλά δεν αρκεί, πρέπει να φοράτε και μια ενυδατική...μπλα, μπλα, μπλα...να σας δείξω λοιπόν....που έχει και δώρο αυτό.... (πρώτα το δώρο και η έκπτωση και μετά τα καλά της κρέμας)....μπλα-μπλα...πάρτε κι ένα δειγματάκι...μπλά, μπλα, μπλα..
Καρά-υποψιασμένο θύμα: Μάλιστα, σας ευχαριστώ πολύ, θα χρησιμοποιήσω το δείγμα και αν με ικανοποιεί, θα επιστρέψω...
Κυρία-σε-βλέπω-πας-να-μου-ξεφύγεις-αλλά-είσαι-γελασμένη: Κρέμα για τα μάτια χρησιμοποιείτε;;;;;;;;;;;;
Θύμα σκέτο: Όχι...
Κυρία-τέλεια-το'χω: Κακώς! Βλέπω έχετε σακούλες έκφρασης! Να σας δείξω αυτή την κρεμούλα, δεν έχω βέβαια δειγματάκι, αν έρθετε από βδομάδα....

(Η φωνή της έχει ήδη περάσει σε δεύτερο πλάνο, καθώς από το μυαλό μου περνάνε σκέψεις διάφορες, να την χτυπήσω τώρα, να περιμένω άλλο λίγο, μήπως δεν είναι ευγενικό...)

Θύμα ψιλό-παρμένο: Όχι, ευχαριστώ, δεν θέλω... (και κάνω να φύγω)
Κυρία-παίζω-το-τελευταίο-μου-χαρτί: Μμμμ... Να σας πω! Χρησιμοποιείτε κάποια κρέμα για την κυτταρίτιδα;;;;;;;;;;;;; Βλέπετε, όσο περνάει ο καιρός, πρέπει να το ελέγχουμε λιγάκι...

(ΤΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ΤΙ ΕΙΠΕ;;;;;;;;;;;;;;;;)

Θύμα-καρά-παρμένο (έχω το απαραίτητο ύφος): Μπάαα... Δεν χρησιμοποιώ τέτοια προϊόντα (ΜΩΡΗ ΗΛΙΘΙΑ). (Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να παραμείνω ευγενική)
Κυρία-το -πάω-μέχρι-εκεί-που-δεν-πάει: Μα γιατί όμως, κάνουν καλή δουλειά τα προϊόντα αυτά, έχουμε μια ειδική αλειφή... (και πάει να ξεκινήσει το στόρυ)
Θύτης-αμ-δε-που-θα-σε-αφήσω-να-με συγχίσεις: Για τον πολύ απλό λόγο ΌΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ! ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΣΑΣ! (ζώον!) (ότι είμαι ψώνιο, το γνωρίζετε ήδη φαντάζομαι...)

Μπα που να σκάσεις πρωί-πρωί! Ναι ρε! Έχω σακούλες έκφρασης! Είμαι εκφραστικός τύπος εγώ! Άσε που προτιμώ να έχω σακούλες έκφρασης κάτω από τα μάτια, αντί για σακούλες-μάτια που έχεις εσύ! Ουστ!!!!!!