Monday, February 05, 2007

Work-work


Πως λέμε home-work; Κάπως έτσι, αλλά όχι στο σπίτι, στο γραφείο.

Σήμερα έχω φάει τέτοια ξενέρα, που δεν το πιστεύεις. Ούτε εγώ το πίστευα... Προσπαθώντας να καταλάβω τι φταίει, γιατί πάντα κάτι φταίει, έκανα έναν ωραιότατο συλλογισμό:

Ξεκίνησα να σκέφτομαι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Μέχρι το σημείο που άρχισα να πέφτω, δηλαδή χτες το βράδυ. Τουτέστιν, ήρθε ο φίλος από τη Γαλλία και από εκείνη τη στιγμή, είμαστε σχεδόν ολημερίς μαζί του. Χμμμ. Δεν βοήθησε και πολύ αυτό σαν σκέψη. Και συνεχίζω. Να βγούμε, να πιούμε, να γελάααασουμε με την ψυχή μας, να αναπολήσουμε, να θυμηθούμε, να αγαπηθούμε darling. Σ' έπιασα! Εκεί κάπου κολλάει και το να σκεφτούμε πως είμασταν στη Γαλλία και πως είμαστε τώρα. Δεν είναι ότι θέλω να είμαι όπως ήμουν τότε, σε καμία περίπτωση. Μπορεί να περνούσα τέλεια, αλλά είχα και μπόλικα στο κεφαλάκι μου. Είχα άλλα να αντιμετωπίσω. Και τώρα είμαι μια χαρά, σε όλα αυτά τα υπόλοιπα. Αλλά γιατί δεν νιώθω αυτό το "τέλειο";;;

Χτες το βράδυ κατάλαβα ότι μου λείπει η ξεγνοιασιά. Μου λείπει το χύμα. Όχι το κρασί, αυτό το βρίσκεις εύκολα. Μια δόση ξεγνοιασιάς στην τωρινή μου φάση, αυτό θέλω. Μια τόση δα δόση. Να μπορώ να ευχαριστηθώ πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω και, ενώ τώρα μπορώ, δεν τα ευχαριστιέμαι. Γιατί;;;
Μην είναι τα 27 μου χρόνια;;;
Μην είναι ο καιρός;;;
Μην είναι 10.000, να πάρουμε τον π...ο;;;

Μην είναι το σκατομυαλό που πρέπει όλα να τα περνάει από επεξεργασία, με αποτέλεσμα να χάνει την ουσία; Γιατί δεν το ευχαριστιέσαι μανίτσα μου, την άλλη βδομάδα θα πέσεις πάλι στα ίδια!!!! Προς Θεού, δεν περίμενα την επίσκεψη ενός αλλοδαπού για να πω ότι ΤΩΡΑ μπορώ να κάνω πράγματα. Απλά τώρα γίνεται η σύγκριση. Γιατί δεν μπορώ να είμαι ΕΔΩ όπως ήμουν ΕΚΕΙ;

Σιγά το ερώτημα. Την ξέρω την απάντηση. Απλά ξενερώνω.

Καλή εβδομάδα να έχουμε...

13 comments:

Anonymous said...

Πιετούλα μην στεναχωριέσαι,
Τα 27 χρόνια δεν φταίνε..(τι να πω και γω με +10)
Ολα στο μυαλό είναι , και η ξεγνοιασία και το χύμα και τα συναισθήματα που νομίζουμε οτι νιώθουμε και αυτά του παρελθόντος που νομίζουμε οτι θυμόμαστε.
Μην συγκρίνεις ανόμοιες καταστάσεις, το χθες δεν γυρνάει και θα κάνω ποστ επ αυτού με περισσότερες λεπτομέρειες

Blogaki said...

Κάτι απορίες που έχεις κι εσύ ώρες ώρες...
Με ξενέρωσες και μένα..φτου!

pietà said...

@theo
Έχεις τα δίκια σου (ώριμος γαρ), το χθες δεν γυρνάει και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος για τον οποίο το κρατάμε σαν φυλακτό...
@blogaki
Καλά, έλα να τα ξαναπούμε την Δευτέρα...

Georgia said...

Τι είναι αυτές οι σκέψεις δευτεριάτικα γμτ????? Έλα, δε θέλω τέτοια, όλα είναι στο μυαλό!! (στο λέω εγώ που ξέρω από καλό λάδι, την ανεμελιά μου μέσα.......) Καλή εβδομάδα να πω ή ας πάει στην ευχή? ;)

jul said...

Αχμμμμμμ
κοιτα, εμένα αυτό με τις σκέψεις που σε έπιασαν για την ξεγνοιασιά με είχε πιάσει κατακαλόκαιρο, τις μέρες των γενεθλιών μου (γινόμουν 28)....και μιλάμε να ξενερωνω με το οτιδήποτε!!!!Και να τρελαινομαι...Ε...φαση ηταν και πέρασε...ΕΥΤΥΧΩΣ!!!!

Υπομονη κοριτσάκι μου και να χαμογελας:)

Spyros said...

Tha kanw ena polu prosektiko comment.
Wraio post. Ta katalava ola.
Ela re xalara.. ti na poume ki emeis pou eimaste 28 kai de mas spoudaksan sta parisia kai sta londina?

pietà said...

@georgia
Δευτέρα ήταν και πέρασε!!! Οι σκέψεις και το άγχος φύγανε! Το ξενέρωμα στο γραφείο γιατί έμεινε είπαμε;;;;
@julia
Χαμογελάω η δόλια, χαμογελάω... Μερικές φορές ωσάν χαζοχαρούμενο!!!
@spyros
Τι να πείτε; Ευτυχισμένοι άνθρωποι είστε, δεν έχετε να κάνετε την σύγκριση!!!

zouri1 said...

poli oraio blog.kai blepo amesos se anakalipsan to blogaki kai i julia

pietà said...

@zouri
Καλώς ήρθατε και σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!

proserpina said...

Βρε καημός κι εσύ και η ΜΑΡΙΝΑ με την ηλικία σας! Αστο ρε παιδί μου, ξέχνα το! Που να ζούσες και μερικά χρόνια πρίν, θα είχες ενα κάρο ψυχολογικά και θα ξεσκόνιζες το ράφι κάθε μέρα κλαίγοντας! (ήταν πολύ μαύρο αυτό τώρα; το παίρνω πίσω! σκέψου όμως τί τραβούσαν και εκείνες οι καημένες οι κοπέλες, να θεωρείσαι βάρος για την οικογένεια, να μην έχεις ένα επάγγελμα, να μη μπορείς να κάνεις περιουσία! "Εμπρός λοιπόν proserpina δείξε την Ελίζαμπεθ Μπένετ που κρύβεις μέσα σου". Πωωω, πολύ Τζέην Ωστιν διαβάζω, πρέπει να το σταματήσω το Περηφάνεια και Προκατάληψη, εννιά φορές απανωτά είναι αρκετό, νομίζω;) rooooooooooofl

Spyros said...

Mou les emmesa: makarioi oi ptwxoi tw pneymati? E?

Anonymous said...

Χαμογέλα μας!!!

pietà said...

@proserpina
Έχεις χίλια δίκια. Το έχουμε κάνει πολύ θέμα τώρα τελευταία και έχω αρχίσει και αισθάνομαι κάπως! Ηλικίας συζητήσεις, τέλος λοιπόν!
@spyros
Με παρεξήγησες! Εννοούσα ότι αφού δεν έχετε πάει έξω για σπουδές, δεν έχετε μέτρο σύγκρισης, τουτέστιν δεν σας βγαίνουν τέτοιοι προβληματισμοί όπως ο δικός μου! Αμέσως...έτοιμος για καβγά!
@argyrenia
:-)