Wednesday, January 17, 2007

Απόσπασμα

Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες και μ'αντάρτες απόμαχους
Από τι να 'ναι που 'χεις τη θλίψη του αγριμιού
Τη ανταύγεια στο πρόσωπο του νερού του τρεμάμενου
Και γιατί, λέει, να μέλλει κοντά σου να 'ρθω
που δεν θέλω αγάπη αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω της ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τον καλπασμό

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ' αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι

Πιο δω, πιο κει, προσεχτικά σ'όλο το γύρο
Του γιαλού του προσώπου, τους κόλπους, τα μαλλιά
Στον λόφο κυματίζοντας αριστερά
-------------------------------------------------------
Σαν από τοιχογραφία κατεστραμμένη
μεγάλη όσο σε θέλησε η μικρή ζωή
Να χωράς στο κεράκι τη στεντόρεια λάμψη του ηφαιστείου

Που κανείς να μην έχει δει και ακούσει
Τίποτα μες στις ερημιές τα ερειπωμένα σπίτια

Για σένα μόνο εγώ μπορεί, και η μουσική
Που διώχνω μέσα μου αλλά αυτή γυρίζει δυνατότερη.

(προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, το απόσπασμα δεν είναι ΠΡΟΦΑΝΩΣ δικής μου έμπνευσης, αλλά ενός ανθρώπου "έμπνευσης")

4 comments:

Blogaki said...

Κι εσύ εμπνευσμένη είσαι!!!
Σχώρα μεεεεε!!!!
Pleaeaeaeaease!!!!

Anonymous said...

Pieta
Πέραν της ποιητικής διαθέσεως
(που χαρακτηρίζει τα καλά παιδιά)
διακρίνω κάποια κακή διάθεση και ένταση η κάνω λάθος?
Τα περισσότερα ποστς σου και έχουν και προκαλούν εμπνευση.
Σε ΟΛΟΥΣ τους φίλους σου
θα κανω και 2ο κομεντ επ'αυτού το βράδι γιατι τωρα εχω κατι τσιπούρες απούλητες

Anonymous said...

Ειχα κάνει και εγω σχετικό ΠΟΙΗΤΙΚΟ post για τις συγνώμες ΟΠΟΥ ΑΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟΥ CARL JUNG .....

και οι δύο για comment στο μπλόγκι
μου αυριο είναι σοβαρό το θέμα

pietà said...

Καλημέρα!
@blogaki
Είπαμε, συγχωρεμένη!
@theo
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Βασικά, η παρατήρηση ήταν για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων και όχι επειδή ήθελα να επικρίνω την "εμπνευσμένη μου έμπνευση". Αλλά σε αυτό με την ένταση, έπεσες μέσα. Απλά δεν έχω εντοπίσει την πηγή, ακόμα...