Η πιο καλή μαθήτρια: κεφάλαιο τέταρτο

Το διαδικαστικό του θέματος είναι ένα κομμάτι που αν δεν το έχεις ζήσει, δεν το καταλαβαίνεις. Ή τουλάχιστον, εγώ σε τέτοια φάση ήμουν. Γιατί ακόμα κι εγώ, στις διακοπές, θέλω να ξεκουράζομαι. Θέλω να ξυπνάω χωρίς ξυπνητήρι. Ό,τι ώρα και να ξυπνήσω. Λάθος διακοπές διάλεξα. Μάλλον το έχουμε στην οικογένεια αυτό το βάρβαρο όταν ξυπνάμε το πρωί. Anyway. Είχα μπει στο χορό και ήθελα να χορέψω. Κάθε πρωί λοιπόν, σηκωνόμουν κατά τις 8, να γίνει ο καφές, να πιείς λιγάκι, να φας και κάτι, μην πάει το στομάχι στην πλάτη εν ώρα μαθήματος, να κάνεις κι ένα τσιγαράκι, μπας και βγεις νικητής, να φύγει κι αυτό το άγχος, να ντυθείς, να βοηθήσεις να ντυθούν τα παιδάκια, να σκεφτείς μην έχεις ξεχάσει τίποτα χρήσιμο, γυαλάκι, γαντάκια και βουρ... στο κρύο!

Η ιεροτελεστία είχε ως εξής: αφού κάναμε όλα αυτά τα ωραία στο σπίτι, έπρεπε να πάμε στο μαγαζί που εναποθέταμε καθημερινώς τα σκι μας, να φορέσουμε τις μπότες (7 κιλά η καθεμιά), να πάρουμε τα σκι παραμάσχαλα (1,50 μ. μπόι), να πάμε στο σημείο της μάζωξης, να αφήσουμε το κάθε παιδάκι στο μάθημά του. Κι εμείς, ως άλλα παιδάκια, στο μάθημά μας. Τώρα θα μου πεις, σιγά την κούραση και την ταλαιπωρία. Ναι... Ίσως. Αν σκεφτείς όμως ότι έπρεπε να τσιτώσει κάθε μυς του εγκεφάλου και του σώματος προκειμένου να ανταποκριθείς σε όλα αυτά και μέχρι τις 10 το πρωί να τα έχεις κάνει, είναι ένα θέμα...

Τέλος πάντων. Η πρώτη μου επαφή με το άθλημα είχε ως αποτέλεσμα να αφοσιωθώ σε αυτό και να μην παρατηρώ γύρω μου. Ούτε τοπία, ούτε πρόσωπα. Όλες οι αισθήσεις ήταν προγραμματισμένες να αφομοιώνουν αποκλειστικά πληροφορίες σε σχέση με αυτό. Το ίδιο βράδυ λοιπόν, αν με ρώταγες πόσοι είναι μαζί μου στο μάθημα και ποιος είναι ο δάσκαλος, δεν θα ήξερα να σου απαντήσω... Η δε αμφίεση που είχα την πρώτη μέρα αποτελούσε από μόνη της τον ορισμό του "κρεμμύδι πάει στα χιόνια". Σκουφί (καταπληκτική επιλογή της Ο.), μάσκα (μπουουουου), μπουφάν, γαντάκια και τα σχετικά. Το μόνο δέρμα που έβλεπες πάνω μου ήταν λίγο μύτη, στόμα, πηγούνι (μετά που αποφάσισα να το παίζω παιδαράς, η μύτη μπορεί να φαινόταν, αλλά όχι για πολύ. Ζήλεψε κι εκείνη από ένα σημείο και μετά και πήγε να βρει τα αυτάκια μου που είχαν χορέψει τον χορό του βουνού και είχαν αυτοκτονήσει με καμάρι και ανάστημα!). Να καλυφθούμε παιδιά, να καλυφθούμε όσο περισσότερο γίνεται! Από την επόμενη φορά κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να ξεκινάω σαν κρεμμύδι στο μάθημα, διότι οι πιθανότητες να καταλήγω σαν περιπλανόμενος στην έρημο αυξάνονταν από μέρα σε μέρα και από μάθημα σε μάθημα! Την δεύτερη μέρα λοιπόν,το έβγαλα το σκουφί, πήρα το δικό μου γυαλί ηλίου και έσκασα τουρίστας! Τόσο που αναρωτήθηκε ο δάσκαλος αν ήμουν μαζί του στο χτεσινό μάθημα... Τόσο που αναρωτήθηκα κι εγώ αν ήμουν μαζί του στο χτεσινό μάθημα............... Κλασσικός Γάλλος, κάνει μπαμ από χιλιόμετρα, τυχοδιώκτης, αν θέλω να είμαι σκληρή μαζί του, πολύ εκφραστικά ματάκια και φοβερός στην δουλειά του. Προς Θεού, άλλο το να κόβεις φλέβα για τον τύπο και άλλο απλά να χαίρεσαι που έχεις ένα θεματάκι ακόμα και τα πρωινά που κάνεις μάθημα! Κι εγώ χαιρόμουν που για ακόμη μια φορά καταλάβαινα ότι οι διακοπές μου, εκτός από την αθλητική τους πλευρά, είχαν και μπόλικο θέμα all over!!!!

Τώρα, τι να σου πω για τις επιδόσεις μου στο σκι; Θα αρκεστώ να πω ότι μου άρεσε πολύ και θα το επιδιώξω ξανά σίγουρα! Τώρα που περάσαμε και την τάξη! Ή αλλιώς, όπως πολύ κομψά (όπως πάντα) το έθεσε ο γαμπρός μου, αφού πήραμε το "βραβείο" (άλλοι το λένε του πρώτου επιπέδου σκι, εμείς το λέμε του κώλου - ξέρετε, το παίρνει όποιος κ...ς είχε την περισσότερη επαφή με τις πίστες!!!), είμαστε ικανές για όλα!!! Φοβού Αράχωβα, here I come. Να δηλώσω σε αυτό το σημείο πόσο επικίνδυνο άθλημα είναι το σκι...την ψωνίζεις στο πιτς-φυτίλι!!!!!

Κατά τα άλλα, θα μπορούσα να περιγράψω την ομορφιά του τοπίου, την ηρεμία που επικρατούσε ανάμεσα στα πεύκα το πρωί με 0 βαθμούς και υψόμετρο 1600 μέτρων, αλλά θα ζηλέψω και δεν κάνει. Θα μπορούσα να περιγράψω επίσης το γέλιο που μπορεί να ρίξει ένας άνθρωπος όταν τρώει τούμπες, αλλά θα αρχίσω να γελάω μόνη μου και θα γίνω ρεζίλι στο γραφείο.

Αααχχχ. Ωραία ήταν. Πραγματικά, το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Για οποιεσδήποτε πληροφορίες σε σχέση με το χωριό, τις τιμές, τις διαδρομές, τις αποστάσεις, be my guest...