Πολύ μαύρη-μαυρίλα πλάκωσε και δεν με αντέχω ούτε εγώ πλέον σε τούτο το μπλογκ!
Φόκους λοιπόν στα θετικά και αστεία που - φυσικά - συμβαίνουν στην καθημερινότητά μου, γιατί, άλλωστε, για μένα μιλάμε... Είναι δυνατόν;;;
Τι λέγαμε;;; Α, ναι!
Τα νέα σε τίτλους (αστειάκι):
Νέο Νο 1. Ταξίδι στην Κουμπαρούπολη ΣΚ και Σάββατο μεσημεράκι πίνουμε καφέ σε κεντρικό πεζόδρομο-καφετεριόδρομο. Ευάερη, ευήλια δεσποινίς ετών 22 (μαξ) μοιράζει ενημερωτικά βιβλιαράκια περί αντισύλληψης. Ενδιαφέρον, λέει η κουμπάρα, να πάρουμε ένα για την αδελφή μου, γιατί εμείς το έχουμε χάσει το παιχνίδι. Ασχολίαστο. (το τί έλεγε μέσα αυτό το φυλλάδιο, δεν θέλετε να ξέρετε, αλήθεια). ΠΛησιάζει επικινδύνως μια άλλη...δεσποινίς...ετών τουλάχιστον 80. Κούτσαινε κιόλας λίγο, ίσως γιατί το ένα πόδι ήταν...ξέρετε, μην τα λέμε και χρειαστεί να χτυπάμε και ξύλα. Ντε και σώνει, να τις δώσει βιβλιαράκι. Τώρα θα μου πεις, μπορεί να είχε κι εκείνη καμιά αδελφούλα...ξεχασμένη.... Όπως και να το πάρεις, η εικόνα ήταν τραγελαφική, καθώς το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό να βγαίνει δίπλα από το κεφάλι της κυρίας σαν σε bubble-thought είναι να αναρωτιέται τι κάνει λάθος τόοοοσα χρόνια..........
Νέο Νο 2. Επίσκεψη-φωτιά (ως συνήθως) σε γνωστό και αγαπημένο κομμωτήριο. Είναι από αυτές τις επισκέψεις που πας, κάθεσαι, σου κάνουν ό,τι είναι να σου κάνουν, και όταν πας στο ταμείο πρέπει να ξανασυστηθείς για να σου πουν πόσα χρωστάς. Ασχολίαστο. Εκεί που ο αγαπημένος μου κομμωτής το παίζει ψαλιδοχέρης πίσω από την πλάτη μου και το μόνο που διακρίνω είναι κατι τούφες να χορεύουν στον αέρα πριν αυτοκτονήσουν, κάτι ψαλίδια να μου κάνουν "τα" και να κρύβονται πάλι και (κυρίως) το βλέμμα του κομμωτή που είναι έτοιμος να .... τέλος πάντων, να καταφχαριστιέται το γεγονός ότι τον άφησα να κάνει αυτό που οραματίστηκε με το κεφάλι μου, τσουπ, πλησιάζει νεαρός εργαζόμενος, κατά τα λοιπά συμπαθέστατος και με καλό χέρι για λούσιμο. Η συζήτηση περί ανέμων και υδάτων καταλήγει στο γιατί τα τρίτα παιδιά κάθε οικογένειας είναι τα καλύτερα. Παράδειγμα, εκτός από μένα, ο συμπαθέστατος υπάλληλος, ο οποίος μας αναλύει πως κατόπιν έρευνας και βάσει ενός ερωτηματολογίου, ανακάλυψε ότι οι γονείς του τον συνέλαβαν 28η Οκτωβρίου. Και τελειώνει με την ατάκα... Η μάνα μου φαίνεται...δεν είπε ΟΧΙ! Τα σέβη μου. Κι ένα λουσιματάκι πληζ...
Νέο Νο 3. Εργάζομαι πυρετωδώς (σε παρακαλώ) στο γραφειάκι μου, η ώρα να φύγω πλησιάζει και ενώ λέω να αρχίσω να ετοιμάζομαι, μπαίνει μέσα κυρία να παραλάβει μετάφραση την οποία τις έχω κάνει εγώ. Χωρίς εκείνη να το ξέρει βέβαια. Αυτό και πολλά άλλα. Το έγγραφο προς μετάφραση: Απόφαση διαζυγίου από Αρχιεπισκοπή της Αμερικής. Θύματα, ο γιος της και αυτή! Το διαζύγιο, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι και οι δύο είναι ελεύθεροι πλέον, ο δε σύζυγος από τον ΔΕΥΤΕΡΟ γάμο του, η δε σύζυγος από τον ΔΕΥΤΕΡΟ γάμο της. Όλα καλά, όλα ωραία, να ναι καλά τα παιδιά. Η κυρία - πονεμένη μάνα - διαβάζει το μετάφρασμα (ατσσσσσς) να δει μήπως παίζει κάνα λάθος στα στοιχεία. Και τσουπ, το βρίσκει το λάθος: Εδώ λέει για ΔΕΥΤΕΡΟ γάμο της νύφης μου, είναι λαθος, να το διορθώσετε. Μα κυρία μου, το έγγραφο λέει SECOND και για τους δύο. Μα...η νύφη μου δεν έχει κάνει δεύτερο γάμο! Θίνκ αγκέν. Λούφα (και παραλλαγή).......
Και εις άλλα με υγείαν λοιπόν... Stay tuned!
